H Ελληνική Ιστορία Ηρώων του Ποντιακού Αντάρτικου

Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι της Γενοκτονίας των Ελλήνων Πόντου

19 Μαΐου 2017 - Αλλαγή Προεδρικής φρουράς με τους Πόντιους Εύζωνες 

Η συγκλονιστική μαρτυρία ενός πρόσφυγα της ανταλλαγής 

Τιμώντας τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου στην Σουηδία

Εκδηλώσεις για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας

των Ελλήνων του Πόντου στη Θεσσαλονίκη

Ο «Εύξεινος Πόντος» τιμά τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου

ΕΘΝΙΚΗ  ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ...!!

ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ...

ΕΥΖΩΝΟΙ  ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ

ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΦΡΟΥΡΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΟΝΤΙΟΥΣ...!!!

«ΕΔΕΣΑΝ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΣΣΑΛΟΥΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΣΙΓΟΚΑΙΓΑΝ  ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ ΚΙ ΟΤΑΝ

ΞΕΨΥΧΗΣΑΝ ΤΑ ΠΕΤΑΞΑΝ ΣΤΗ ΘΡΑΚΑ»

ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΠΗΡΕ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ...

Ο ΚΟΤΖΑ ΑΝΑΣΤΑΣ... ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ

19.05.17

Η ΙΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ... Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ...

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 7 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Η ΑΛΛΑΓΗ ΦΡΟΥΡΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

ΜΕ ΠΟΝΤΙΟΥΣ ΕΥΖΩΝΕΣ!

ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ...!!!

ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΗΚΩΝΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ

ΟΤΑΝ ΡΩΤΑΕΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΟΙΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ...!!!

ΡΟΜΑΪΚΑ ΠΟΙΟΣ ΕΞΕΡ; ΡΩΤΑΕΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ...

ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ

ΔΗΜΟΣΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΟ ΣΑΡΑΧΟ ΤΗΣ  ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑΣ...

ΦΟΒΕΡΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΕΤΕΙΟ

ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ:

ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΝΟΜΠΕΛ

ΚΑΙ ΑΝΕΚΑΛΥΨΑΜΕ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΕΜΑΛ…!!

O  «Εθνάρχης»  Ό Βενιζέλος πρότεινε τον Κεμάλ για το Νόμπελ Ειρήνης!..

Tον άνθρωπο που ζημίωσε τον Ελληνισμό 100 φορές

περισσότερο από τον Αδόλφο Χίτλερ!..

Σύμφωνα με τους μετριώτερους υπολογισμούς των ιστορικών,

η συνολική αξία των Ανταλλάξιμων Περιουσιών των Μικρασιατών Ελλήνων

που ο Βενιζέλος χάρισε στον… ειρηνοποιό Μουσταφά Κεμάλ,

ανέρχεται σε 600 δισεκατομμύρια σημερινά ευρώ, όσο δηλαδή είναι

το σημερινό Δημόσιο Χρέος της Ελλάδος!..

Αυτοί ήσαν πάντα οι Έλληνες Πολιτικοί:

Προδότες μέχρι μυελού οστέων, με πρώτους και καλύτερους τους

πολυδιαφημισμένους «Εθνάρχες»

Ελευθέριο Βενιζέλο και Κωνσταντίνο Καραμανλή…

ΑΥΤΟΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ...!!! ΕΣΥ...;;;

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΤΖΑ ΑΝΑΣΤΑΣ....

Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

ΠΟΥ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΠΑΦΡΑΣ

ΞΕΣΚΙΖΕ ΤΟΥΣ ΜΟΓΓΟΛΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ...!!!

ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΣΤΙΣ

02/12/1922 .. Σάββατο, 2 Δεκεμβρίου. 1922.

Χαράματα. Χωριό Εζενούς της επαρχίας Έρπαα. Ο ήλιος δεν έχει ανατείλει ακόμη

Μια φωνή τούρκικη ακούστηκε "Σκοτώσαμε τον Θεό των Ελλήνων"...

"Τον Μιλιέτ Πασά" (εθνάρχη) των γκιαούρηδων.

Ο Κοτσά Αναστάς ( Μεγάλος Αναστάσης ) .

«ΕΔΩ ΟΤΑΝ ΗΡΘΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ ΤΟΥΡΚΟΣΠΟΡΟΥΣ»...!!!

ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΑΠΠΟΥΣ

ΛΕΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΑΔΙΤΕΣ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ...!!

Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ,

ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ

ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ…

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΤΟΥΡΚΟΛΑΓΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ...!!!

«ΣΕ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ ΠΟΝΤΙΕ ΑΔΕΛΦΕ...

ΕΙΜΑΙ ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΙΜΩ»

ΕΝΑΣ ΠΟΝΤΙΟΣ ΤΗΣ ΣΙΒΗΡΙΑΣ ΔΟΞΑΖΕΙ Μ΄ΕΝΑ... ΡΑΠ

ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥ!

Πράσινο φως σε μνημείο για τη Γενοκτονία των Ποντίων στον Πειραιά

Η περίφημη λίμνη Σέρρα, στα Πλάτανα Τραπεζούντας 

Ο Πόντος έχ σχήμαν αμόν το τοξάρ και ευρισκάται
απαναφκά σο Βατούμι (πολιτεία τ' οσημερνού τη Γεωργίας)
και σην Σινώπην απεσκές. Σα νότεα έχ σύνορα
(σα 200-300 χιλιομέτρα) τα ψηλορραχέας τη Σκυδίση,
τη Παρυάδρη και τη Αντιταύρονος (Ποντιακά Παρχάραι).

Κατά τ' ελλενικόν τη μυθολογίαν σ' αβούτον τον τόπον
εζήνεν ο θεόν Πόντος, ο γιον τ' Αιθέρα και τη Γαίας.
Σην θάλασσαν αυτέν εταξίδεψεν και ο Ιάσονας
όντες εχπάστεν τ' Αργοναυτικόν την εκστρατείαν.

Όντες οι Έλλενοι ενίκησαν σον Τρωικόν πόλεμος,
ένοιξεν ο δρόμος προς τον Άξενον Πόντον.
Αέτς έλεγαν οι Έλλενοι σην αρχήν το
Μαύρον την Θάλασσαν. Όντες εγνώρτσαν καλλίον ατέν,
ονόμασαν ατέν «Εύξεινον Πόντον» (το φιλόξενον η θάλασσα).

Σον 8ο π.Χ. αιώνα οι Έλλενες εποίκαν τα πρώτα ελλενικά
πολιτείας σον Πόντον. Πολλά τ' ατεινέτερων εχπάσταν
ασ' ανθρώπς τη Μίλητονος.

Το 363 π.Χ. εποίκαν «Το βασίλειον τη Πόντονος».
Ο πρώτον βασιλέας έτον ο Μιθριδάτες ο Κτίστες
(302-266 π.Χ.). Ο τελευταίον βασιλέας έτον ο
Μιθριδάτες ΣΤ' ο Τρανόν, ο Ευπάτωρ (132–63 π.Χ.).
Αντιφέρκουτον κι επολέμησεν 30 χρόνε το
Ρωμαϊκόν τη αυτοκρατορίαν
και σο τέλος έχασεν τον πόλεμον.

Σον 1ο π.Χ. αιώνα ο Πόντος εγέντον ρωμαϊκόν επαρχίαν
Bithynia et Pontus με πρωτεύουσαν την Αμάσειαν
και οι Έλλενοι τη Μαύρη τη Θάλασσας,
όπως και όλ' οι Έλλενοι, γάλια γάλια ερχίνεσαν ν'
ονομάζνε τον νιαυτόνατουν «Ρωμαίοι».

Σο Βυζαντινόν τη περίοδο (1204-1461) οι Κομνηνοί εποίκαν
βασίλειον την Αυτοκρατορία τη Τραπεζούντας σε τόπον σην Σινώπην
και σην Γεωργίαν απές.

Ση δύσαν τη τρανού τη πολέμονος σα 1918 τη χρονίαν,
οι Έλλενες ορθόδοξοι τη Πόντονος εγράσεψαν ν' εφτάγνε
ανεξάρτητον κράτος (αυτόνομον, ή συνομοσπονδίαν
με τ' Αρμενάντ' εντάμαν).
Άμα η Ελλάδαν έχασεν τ' ελλενοτουρκικόν πόλεμον (1919-1922)
και με τη συνθήκη τη Λωζάνης (1922) οι Έλλενες χριστιανοί
τη Πόντονος εξεριζώθαν ασην πατρίδανατουν
κι εχατεύταν σην Ελλάδαν, κι εκεί έδωκανατουν τ' όνεμα «Πόντιοι».
Σον τ' ατεινέτερων τον δρόμον, πολλοί επέθαναν και πολλοί εσκοτώθαν.
Για τ' ατό οσήμερον λέγομε για τη «Γενοκτονία τη Ποντίων»

 

           ασόν ψηφιακόν τη κάμεραν

Justinian Byzanz

Mosaikbild aus dem Altarraum von San Vitale in Ravenna,um 544/545.
Die zu einer Gruppe von spätantiken Kaiserbildern gehörende Darstellung
zeigt den amtierenden Kaiser Justinian mit seinem Gefolge.

ΙΟΥΣΤΙΑΝΟΣ   ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Elena and Konstantin

 

 Δημογραφικά στοιχεία

 

β) Εκκλησιαστική κατάσταση – Εκπαίδευση.
Ο Πόντος ήταν χωρισμένος σε 6 μητροπόλεις:

1. τη μητρόπολη Τραπεζούντας με 84 σχολεία,
165 καθηγητές και δασκάλους και 6.800 μαθητές και μαθήτριες,

2. τη μητρόπολη Ροδοπόλεως με 55 σχολεία,
87 καθηγητές και δασκάλους και 3.053 μαθητές και μαθήτριες,

3. τη μητρόπολη Κολωνίας με 88 σχολεία,
94 καθηγητές και δασκάλους και 4.900 μαθητές και μαθήτριες,

4. τη μητρόπολη Χαλδίας – Κερασούντας με 252 σχολεία,
322 καθηγητές και δασκάλους και 24.800 μαθητές και μαθήτριες,

5. τη μητρόπολη Νεοκαισαρείας με 182 σχολεία,
193 καθηγητές και δασκάλους και 12.800 μαθητές και μαθήτριες και

6. τη μητρόπολη Αμασείας με 376 σχολεία,
386 καθηγητές και δασκάλους και 23.600 μαθητές και μαθήτριες.

Γενικά σε όλο τον Πόντο λειτουργούσαν 1.047 σχολεία
με 1.247 καθηγητές και δασκάλους και 75.953 μαθητές και μαθήτριες.
Ανάμεσα στα σχολεία περίφημο ήταν το Φροντιστήριο Τραπεζούντας,
πραγματικός φάρος παιδείας και αγωγής με τεράστια ακτινοβολία,
καθώς επίσης και το Φροντιστήριο Αργυρουπόλεως,
το Λύκειο Γουμεράς, το Ημιγυμνάσιο Κερασούντας,
το Γυμνάσιο Αμισού κλπ.
Σε σύνολο επίσης 1.131 ναών, 22 μοναστηριών, 1.647 παρεκκλησίων
και 1.459 κληρικών της εποχής αυτής περίφημα ήταν για τη διατήρηση
και καλλιέργεια του θρησκευτικού φρονήματος και της παιδείας
συνάμα τα μοναστήρια Παναγίας Σουμελά, Παναγίας Γουμερά,
Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα, Αγίου Ιωάννου του Βαζελώνος κλπ.


Σημαντικες  Χρονολογίες 

1914. 
Οι Τούρκοι οργανώνουν φοβερούς διωγμούς ενάντίων των
          Ελλήνων της Μ. Ασίας.

1915. 
Ήταν μια χρονιά ορόσημο για τον Ποντιακό Ελληνισμό
της Μικράς Ασίας. Ενώ μένεται ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος,
οι Τούρκοι εκπόνησαν ένα σχέδιο εξόντωσης των χριστιανικών
πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Τον Ιούνιο πραγματοποιήθηκε η
εξορία και στη συνέχεια η σφαγή 1.500.000 Αρμενίων,
ενώ αρχίζουν οι πρώτες βιοπραγίες εναντίον του ποντιακού στοιχείου.

1916. 
Το Δεκέμβριο εκπονήθηκε από τους Τούρκους στρατηγούς
Εμβέρ και Ταλαάτ σχέδιο εκτοπισμού και εξόντωσης του άμαχου
ελληνικού πληθυσμού του Πόντου που προέβλεπε:
"Άμεση εξόντωση μόνον των ανδρών των πόλεων από 16-60 ετών
και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικόπαιδων των χωριών
στα ενδότερα της Ανατολής με πρόγραμμα σφαγής και εξόντωσης".
Το πρόγραμμα ξεκίνησε 15 ημέρες αργότερα και εφαρμόστηκε κυρίως
στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας.
Μόνο η περιοχή τηςΤραπεζούντας είχε γλιτώσει από τη μανία
των Τούρκων, διότι είχε καταληφθεί τον Απρίλιο του

1916 από το ρωσικό στρατό. Όταν όμως οι Ρώσοι εγκατέλειψαν
την πόλη το Φεβρουάριο του 1918, ο μισός περίπου πληθυσμός
της περιοχής εγκατέλειψε τις εστίες του και ακολούθησε το
ρωσικό στρατό κατά την υποχώρησή του.
Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην
περιοχή του Καυκάσου και των παραλίων της Γεωργίας.
 

1920. 
Οι Πόντιοι πίστευαν ότι το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου
θα έφερνε και οριστικό τέρμα στα δεινά τους, αλλά διαψεύσθησαν.
Οι εκκλήσεις τους για να συμπεριληφθούν στο ελληνικό κράτος
δεν εισακούστηκαν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος θεωρούσε
ότι ο Πόντος ήταν πολύ απομακρυσμένος από τις υπόλοιπες ελληνικές
περιοχές με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η υπεράσπισή του από τις
τουρκικές επιδρομές. Σε αντάλλαγμα πρότεινε να προχωρήσουν
οι Πόντιοι στη δημιουργία μιας ομοσπονδίας με τους Αρμένιους,
και πράγματι ο αρχιεπίσκοπος Τραπεζούντας Χρύσανθος Φιλιππίδης
και ο πρόεδρος των Αρμενίων Αλέξανδρος Χατισιάν υπέγραψαν
τον Ιανουάριο του 1920 συμφωνία για τη δημιουργία Ποντοαρμενικού
κράτους. Όμως το Νοέμβριο του ιδίου έτους ο αρμενικός στρατός
ηττήθηκε στο Ερζερούμ από τις δυνάμεις του Κεμάλ με αποτέλεσμα
να συνθηκολογήσουν οι Αρμένιοι και να μείνουν οι Πόντιοι μόνοι τους.
Από τον Αύγουστο του 1922 ο Κεμάλ έχοντας εκκαθαρίσει τα
δευτερεύοντα μέτωπα στη Μικρά Ασία, προχώρησε ανενόχλητος
στη σταδιακή εξόντωση του Ποντιακού Ελληνισμού. Οι πόλεις και τα
χωριά κάηκαν, οι χωρικοί σφάχτηκαν, ατιμάστηκαν, εξορίστηκαν
ή έφευγαν ομαδικά στα δάση και στα βουνά. Όσοι άνδρες
συλλαμβάνονταν προωθούνταν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας.
Υπολογίζεται ότι στο διάστημα 1914-1922 εξοντώθηκαν περίπου
200.000 Πόντιοι.

1922. Τον Οκτώβριο με μεσολάβηση των συμμαχικών δυνάμεων
η ελληνική κυβέρνηση και ο Κεμάλ συμφώνησαν να μεταφερθούν
οι Έλληνες του Πόντου στην Ελλάδα. Το πρώτο καράβι με πρόσφυγες
ξεκίνησε από τη Σαμψούντα το Νοέμβριο του 1922 για την Ελλάδα
μέσω Κωνσταντινούπολης. Το προσφυγικό ρεύμα θα συνεχιστεί
και σε όλη τη διάρκεια του 1923.
 

1924.
 Οι χριστιανικοί πληθυσμοί του Πόντου περιελήφθησαν
στη ελληνοτουρκική σύμβαση για την ανταλλαγή των πληθυσμών.
Όσοι άνδρες επέζησαν από εκείνους που είχαν συλληφθεί τα
προηγούμενα χρόνια και υπηρετούσαν στα τάγματα εργασίας
(αμελέ ταμπουρού) πέρασαν στην Ελλάδα είτε μέσω Σαμψούντας
είτε μέσω Συρίας.

Από τους 1.220.000 πρόσφυγες, που δέχθηκε η Ελλάδα στη
δεκαετία του 1920, δεν είναι σίγουρο το ποσοστό των Ποντίων.
Τα ποντιακά σωματεία υπολογίζουν ότι περίπου 400.000 Πόντιοι
εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, κυρίως στους νομούς
Δράμας, Κιλκίς, Καβάλας, Ξάνθης, Κοζάνης, Πρέβεζας
και στα αστικά κέντρα Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη,
εντασσόμενοι στην ελληνική κοινωνία.

Σήμερα βρισκόμαστε σε μια νέα μετακίνηση Ποντίων προς την
Ελλάδα. Οι Πόντιοι της Μαύρης Θάλασσας και του Καυκάσου
μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, λόγω της έξαρσης
του εθνικισμού και της οικονομικής δυσπραγίας εγκαταλείπουν
τις εστίες τους και έρχονται να εγκατασταθούν μόνιμα στην Ελλάδα,
κυρίως στις παρυφές των αστικών κέντρων και
στις αγροτικές περιοχές της Θράκης.

Η Γενοκτονία των Ποντίων

Οι Έλληνες στον Πόντο ανέρχονταν σε 700.000 άτομα
την παραμονή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Μέχρι το τέλος του 1923 είχαν εξοντωθεί 353.000 άτομα.


Ο Ποντιακός χορός

Ένα από τα σημαντικότερα μέσα έκφρασης των συναισθημάτων
των Ποντίων, ήταν ο χορός. Στους ποντιακούς χορούς
διαφαίνεται το πάθος, η αγάπη, η χαρά, η συγκίνηση.

Μουσικά όργανα

Ο κεμεντζές ή η κεμεντζέ 
είναι το βασικότερο μουσικό όργανο των Ποντίων,

To ταούλ είναι το κυρίαρχο όργανο συνοδείας του ζουρνά,

Η ζουρνά ή ο ζουρνάς

Στις κοινωνικές εκδηλώσεις που γινόταν σε ανοιχτούς χώρους
στον Πόντο, κυρίαρχο ρόλο έπαιζε ο ζουρνάς με τη συνοδεία νταουλιού,
και κατά δεύτερο το αγγείον (τουλούμ’).
 

Αγγείον ή τουλούμ’ ή τουλούμ’ ζουρνά
(τσαμπούνα ή γκάιντα)

Το όργανο αυτό αποτελείται από τα εξής μέρη:

1.      Το ποστ’ (δέρμα ζώου, ασκί)

2.      Τη στομωτήρα ή φυσερόν (επιστόμιο)

3.      Το αγγόξυλον ή ναβ, μέσα στο οποίο είναι
         τοποθετημένα παράλληλα τα δύο καλάμια

         με τα τσιμπόνια (γλωσσίδια) που παράγουν τον ήχο.

 

Χειλιαύρι(ν) ή Χειλιαύλι(ν) - (χιλίαυλος)
Γαβάλ ή γαβαλόπον (φλογέρα)

Με αυτά τα ονόματα συναντάμε το συγκεκριμένο όργανο
στον Πόντο. Ήταν κατεξοχήν ποιμενικό όργανο που το
κατασκεύαζαν οι βοσκοί στα βουνά του Πόντου

Το κλαρίνο ώς λαϊκο μουσικό όργανο έρχεται στην Ελλάδα γύρω
στα μέσα του 19ου αιώνα. Στον Πόντο το βρίσκουμε συχνά
στην περιοχή του Καρς.

Κεμανές

Έχει φιαλόσχημο σχήμα, είναι πιο μεγάλο όμως σε όγκο και σχήμα
από τη λύρα. Στον Πόντο το βρίσκουμε συχνά
στην περιοχή τουΑκ Νταγ Ματέν.

Κατασκευάζεται από τα ίδια υλικά με τη λύρα.
Η προέλευσή του έχει συγγένεια με τον κεμανέ της Καππαδοκίας,
είναι όμως μεγαλύτερος και διαφέρει στον τρόπο χορδίσματος
και κατ’ επέκταση στον τρόπο παιξίματος.

 

Ούτι

Παίζεται σόλο η με άλλα όργανα στην μουσική παράδοση
των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Στον Πόντο το βρίσκουμε
συχνά ως συνοδία με άλλα μουσικά όργανα
στην περιοχή του Ακ Νταγ Ματέν.

Βιολί

To βιολί ως λαϊκό μουσικό όργανο, εμφανίζεται στην Ελλάδα
από τον 17ο αιώνα. Στον Πόντο το βρίσκουμε συχνά ως συνοδεία
με άλλα μουσικά όργανα στην περιοχή του Ακ Νταγ Ματέν.
Συνήθως παίζεται κάθετα, όπως η ποντιακή λύρα.

«Συνεχίζουμε να καλατσεύουμε σα Ποντιακά»

Η Ελλάδαν ευρίεται αφκά σην Αλβανίαν,
σoν Βαρδάρ (ΠΓΔΜ),
σην Βουλγαρίαν και σα δυτικά τη Τουρκίας.
Σα τρανά τα ελλενικά τα πολιτείας εξόν τη πρωτεύουσαν
ανήκ'νε η Θεσσαλονίκην και ο Πειραιάς.
Η Ελλάδα κράτος εν σα νοτιοανατολικά τη Ευρώπης.
Πρωτεύουσαν ατ'ς εν η Αθήναν και πρωθυπουργόν
ατ'ς εν ο Αντώνης Σαμαράς.

Ο πληθυσμόν τη χώρας εν σα 11.262.539 τ' ανθρώπ'ς (2009).

                
Καλώς έρθετεν

Η Ελλάδαν έχ' τσιπ τρανόν ιστορίαν.
Ο πολιτισμόν τ' Ευρώπης έχ' τη ρίζαν ατ' σ' αρχαίον την Ελλάδαν.
Αβούτεν έτον κι άλλο τρανήν ασ' οσημερνόν το κράτος:
μέρος ατ'ς έτον και η Μικρά Ασία με τον Πόντον εντάμαν. 

Αν θέλετε να καλατσέβετε με τ'εμάς
 

Tο  όνοµα  Πόντος

ως  γεωγραφική  ενότητα , στην  αρχαιότητα  περιλάµβανε  τις  παράλιες  περιοχές  του  Eυξείνου  Πόντου . Πόντος , κατά  τον  Hρόδοτο , τον  Ξενοφώντα  και  άλλους  αρχαίους  ιστοριογράφους  ονοµάζεται  η επιµήκης  και ευρεία  παραλιακή  χώρα  του Eυξείνου  Πόντου , η  οποία  από  χωροταξική  άποψη  περιλαμβάνει  τα  εδάφη  ανάµεσα  στο Φάση  ποταµό , κοντά  στον  οποίο  βρίσκεται  η σηµερινή πόλη  Bατούµ της  Γεωργίας , και  την  Hράκλεια  την Ποντική  . Πολλοί  γεωγράφοι  και  ιστορικοί  οριοθετούν τα δυτικά  του  σύνορα  από τις  εκβολές  του  ποταµού  Άλυ , κοντά  στην  πόλη Σινώπη, την πρώτη ελληνική  αποικία  στον  Eύξεινο  Πόντο . Στο  εσωτερικό  η περιοχή εκτείνεται  σε βάθος  200 έως  300 χιλιοµέτρων , οριοθετηµένη από  την ίδια  τη  φύση  που  τη διαχώρισε  από  την υπόλοιπη  Mικρά  Aσία  µε τις  απροσπέλαστες  οροσειρές  του  Σκυδίση , του  Παρυάδρη  και  του  Aντιταύρου . Tο  ορεινό και  άγονο σε γενικές  γραµµές  έδαφος  του  Πόντου  ευτύχησε  να  διαρρέεται από  τους  ποταµούς  Άλυ , Ίρη, Mελάνθιο , Θερµώδοντα , Xαρσιώτη , Πρύτανη , Πυξίτη, Kαλοπόταµο  και  πολλούς  παραποτάμους , που  αποτελούν  ευλογία  και  πηγή ζωής του  τόπου .
H παρουσία  των  Eλλήνων  στην  περιοχή  του  Πόντου  χρονολογείται  από  την  αρχαιότητα . Oι Έλληνες  θαλασσοπόροι , αφού  κατέκτησαν  από  την  εποχή  του  χαλκού  τις  ακτές  του  Aιγαίου  Πελάγους , µε τα  βελτιωµένα  ποντοπόρα  πλοία  τους , αποτόλµησαν  να  γνωρίσουν  και  την  αφιλόξενη  θάλασσα  του  Ευξείνου  Πόντου  µε τις  µακρινές  και  απροσπέλαστες  παραλίες  και  οροσειρές . Γύρω  στα  1.000 π .X. τοποθετούν  οι µελετητές  την πραγματοποίηση  των  πρώτων  εµπορικών  ταξιδιών στην  περιοχή  αυτή  για  την  αναζήτηση  κυρίως  χρυσού  και  άλλων  µμεταλλευμάτων. H οργανωμένη αποστολή  του  Iάσονα  και  των  Aργοναυτών στην  Kολχίδα, οι περιπλανήσεις  του  Oρέστη  στ η  Θοανία  του Πόντου , οι  περιπέτειες  του  Oδυσσέα  στη χώρα των  Kιµµερίων , η  τιµωρία  του  Προµηθέα  από  τον  ∆ία  και  η  εξορία  του  στον  Kαύκασο , το  ταξίδι του Hρακλή  στον  Πόντο , καθώς  και άλλοι  γοητευτικοί  ελληνικοί  µύθοι , που  αναφέρονται ειδικά  σ' αυτόν  τον  γεωγραφικό  χώρο , επιβεβαιώνουν  τη ν  ύπαρξη  των  πανάρχαιων  αυτών  εµπορικών  δροµολογίων.




 

Τα Ποντιόπουλα

είναι το μέλλον

της αυριανής Ελλάδας!

Pontus (griechisch Πόντος Εὔξεινος Pontos Euxeinos) ist der antike, latinisierte Name des Schwarzen Meeres und der Landschaften an seiner gebirgigen Südküste (Kleinasien, heute Türkei). Im Altgriechischen bedeutet „Pontos“ sowohl Meer als auch Meeresküste, und der griechisch-lateinische Name Pontus Euxinus bedeutet gastliches Meer, was auf seine Bedeutung für die antike Schifffahrt hindeutet.

Pontos bzw. Pontus war auch der Name einiger alter Königreiche, die zeitweilig an diesen Küstenlandschaften Kleinasiens östlich des Flusses Halys bestanden und sich etwa 200 km ins Landesinnere erstreckten. Ihre geografische Lage variierte jedoch zwischen den Küstenstädten Sinope und Trapezunt und reichte zeitweilig bis Kolchis (heutiges Georgien) und nach Armenien.

Als römische Provinz nahm Bithynia und Pontus fast die gesamte südliche Schwarzmeerküste und das nördliche Drittel Kleinasiens ein (etwa 800 × 250 km), während sich „Pontus“ im Byzantinischen Reich (ab etwa 600 bis 1143) weiter östlich erstreckte und sein Hinterland um 1070 an die Seldschuken fiel.

Der Begriff Pontus-Gebirge dient bis heute als Sammelname aller Gebirgsketten zwischen Kleinasien und dem Schwarzen Meer.

ΠΡΟΣΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΡΧΑΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΣΤΑ ΚΟΙΛΑ

 

THE EMPIRE OF TREBIZOND:

1204-1461

by Pontoswsorld.com

 

The Empire of Trebizond (Greek: Βασίλειον τής Τραπεζούντας) was a Byzantine Greek successor
state of the Byzantine Empire founded in 1204 as a result of the capture of Constantinople by the
Fourth Crusade.   Queen Tamar of Georgia provided troups to her nephew Alexios I, who conquered
the Pontic Greek city of Trebizond, Sinope and Paphlagonia.   It is often known as "the last Greek Empire".

When Constantinople fell in the Fourth Crusade in 1204 to the Western European and Venetian Crusaders,
the Empire of Trebizond was one of the three smaller Greek states that emerged from the wreckage,
along with the Empire of Nicaea and the Despotate of Epirus. Alexios, a grandson of Byzantine emperor Andronikos I Komnenos, son of Rusudan daughter of George III of Georgia, made Trebizond his capital
and asserted a claim to be the legitimate successor of the Byzantine Empire.

  

 

 

SAINT GEORGE

 AND THE PRINCESS OF TREBIZOND 

 

DANCES OF PONTUS
   

The following is a list of dances according to the region in which they were danced in Pontus.
This is not a complete list.
 

 

REGION	DANCE
TRAPEZUNTA (Trapezunta, Matsouka, Imera etc..)	Apo pan' kai ka' Aneforitsa/Kizela Dipat (Omal Trapezountas) Sariguz (many variations) Serantisa Kousera (Matsouka) Tik Monon (many variations) Tik Monon (Kofto - from village of Imera) Tik (Togias) Tik Diplon Etere Kalon Korits Gemoura (Imera/Trapezounta) Tamsara Pipilomatena Tiv Tiv Tiv Tana Atsiapat (many variations) Serra (many variations) Kots Omal Tik (lagefton) Ekativa sa Paksides Fona Trygona (Trapezounta) Trygona (Matsouka) Tromaxton Tripat Miteritsa Momogeria custom
ARGYROUPOLI	Getiere Titara Sariguz Omal Mouzenitikon Fona Tik Gemoura Xala-xala Kelkit
BAFRA	Tyrfon Sariguz Sariguz Atlamasi Osman Agas Topalaman Tek Kaite Kara Punar Taratsou Sokaklar Arxoulamas/Ikeleme Tik Patoula Kislar Oplamasi Kizlar Kaitesi
SAMSUNTA	Lafranga Kots Sampson
KARS	Tik Maxera Kots Sariguz Kotsari Tria ti kotsari Montzonos Touri Letsi Letsina Armatsouk Omal Sariguz Mandili Tournala Titara
NIKOPOLIS / GARASARI	Tamsara (some variations) Tiki Kounixton Outsain/Outsa Aiax/Outsagun (some variations) Omalin Titireme
AKDAG MATEN	Xalai Tiz Leilum gar Ters Giouvalantum Milon Kokkinon Argon Tik Tsaraxot Karsilamas Ti Lazias Apo Pan kai ka or Tik
KIOUMOUSH MATEN	Tik Diplon Omal Tsiourtougouzous Ters Mandilia Karsilamas
ATA PAZAR (Near Constantinoupoli)	Tik Argon Tik Diplon Karsilamas Gemoura
KERASUNTA	Omal (Kotsixton) Trygona Kavazitas

                                                       Η ΙΣΤΟΡΙΑ  ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Pontos

Griechen aus Pontos (Schwarze Meer)
sind eine der ältesten Griechischen Volksgruppen.
Tatsache ist das bereits im 9-8 Jahrhundert v.Chr.
die ersten Spuren Griechischer Völker wie denen der Äolen, Doriern,
Magnaten und Ionen an der östlichen Ägäis sichtbar sind. Im 785 v.Chr
Sinope würde gegründet und im 756 v. Chr Trapezous würde gegründet.
Nach Jahrelangen Kämpfen mit den Persern verlor Griechenland im
5-6 Jahrhundert v.Chr den Oberherrschaft über die östliche Ägäis,
jedoch blieben ein großer Teil der Griechischen Städte im
Persischen Reich weitgehend autonom.

In der unmittelbaren Geschichte dieser Zeit hatten sich viele Griechische
Stämme weiter nach Osten und vor allem rund ums Schwarze Meer
ausgebreitet und besiedelten und Kultivierten vor allem die Küstengebiete.

Mann pflegte den Kontakt zu den grossen Städten rund um die Ägäis
da sie auch grosse Vorteile durch den wirtschaftlichen Handel mit den
Blühenden Griechischen Städten im Pontos hatten. Nachdem Rom
in die Gebiete und Territorien der Griechischen Staaten vordrang wurde Pontos
dem Römischen Reich unterstellt das jedoch recht friedlich verlief und weder
die Kultur noch Sprache in ihrem dasein veränderte.

In den folgenden Jahrhunderten würde der Pontos wie auch andere gebiete
der Griechen Christianisiert. Apostel Antreas bracht Christentum im Pontos.

Im Mittelalter rund um das 10-12 Jahrhundert wurde Griechenland immer wieder durch Nordeuropäer angegriffen bis im Jahre 1204 Kreuzritter Konstantinopel eroberten und der Pontos durch Alexios Komninos zum Groskomnischen Reich ernannt wurde das über zwei Jahrhunderte existierte bis 1461 das Gebiet von den Osmanen erobert.
Unter Osmanische Tyrannei 1000000 Pontischen Griechen zwischen 1916 und 1922 getöten wurden.
Das war das ende des Pontisches Zivilisation nach 3000 Jahre Existenz.

 

Das Schwarze Meer ist ein wichtiger Energietransit-Korridor und dadurch
von strategischer Bedeutung
Diese Bedeutung hat es übrigens seit der Antike.
Die Griechen nannten es "pontos euxeinos", das "gastliche Meer".
Sie errichteten an seinen Ufern mehrere Kolonien,
um den Getreidehandel zu kontrollieren und die Versorgung Athens zu sichern.

GRIECHEN AUS PONTOS

Seit dem achten vorchristlichen Jahrhundert haben Griechen erst die Küstengebiete,
dann auch das Landesinnere Kleinasiens besiedelt. Griechische Pflanzstädte entstanden nacheinander
in den antiken historischen Regionen Ionien und Pontos (Schwarzmeerküste).
Die Griechen haben die Kultur und Gesellschaft Kleinasiens nachhaltig geprägt,
wovon noch immer ein reiches archäologisches Erbe kündet.

Bekannte Persönlichkeiten sind Diogenes von Sinope (ca. 412 - 323 v. Chr.), Strabon von Amasya
(um 63 v. Chr. bis ca. 24 n. Chr.), Georgios Trapezuntius (1395-1473), Bessarion von Trapezunt
( 1403 - 1472 ) und viele andere.

Um 1914 lebten in Kleinasien etwa 2,5 Millionen Griechen. In den Jahren 1913 bis 1922 wurden sie -
noch vor den Armeniern - Opfer staatlicher Gewalt (Massaker, Vertreibung). In nur acht Jahren
(1914 - 1922) und unter der Verantwortung von zwei aufeinanderfolgenden Regierungen kamen mindestens
751000 Griechen - davon 353000 Pontos-Griechen - durch Massaker, Massenerschießungen und Hinrichtungen
um oder starben an Hunger, Zwangsarbeit und unmenschlicher Behandlung. Über 1,7 Millionen kleinasiatische Griechen entgingen diesem Schicksal nur durch Flucht und Evakuierung, davon 1,4 Millionen im Rahmen des Bevölkerungsaustausches gemäß Lausanner Abkommen (1923).

Griechenland hat die aus Kleinasien entwurzelten Hellenen aufgenommen
(ebenso wie 90000 armenische Flüchtlinge), aber ihm fehlten in der Zwischenkriegszeit die Infrastruktur
und der Wohlstand. Zahlreiche Kleinasiaten mussten daher weiterwandern. Nachfahren der überlebenden bzw. vertriebenen kleinasiatischen Griechen leben heute in Griechenland,
überwiegend im Norden sowie weltweit in der Diaspora.

 

 

"Η Σμύρνη πήρε φωτιά, καίγεται...

καταστροφή της Σμύρνης τον "μαύρο"
Σεπτέμβρη του 1922
"Ο κόσμος έτρεχε στα πλοία να σωθεί.
Τους έκοβαν τα χέρια και έπεφταν στη θάλασσα"
Τα τρένα κουβαλούσαν πτώματα.

 

 

ΧΟΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

• 
  Αγγαλιαστόν
  Χορός από την Γαλίανα της τραπεζούντας.
• Ανεφορίτ’σσα
  Χορευόταν στη Γαλίαινα της Τραπεζούντας. Όργανο η λύρα
• Από πάν’ και κα
  Χορός της περιοχής Ματσούκα(Τραπεζούντα). Λύρα ή γκάιντα ή ζουρνάς με όργανο συνοδείας το νταούλι.
• Από παν’ και κα’ ή τικ
  Χορός του Ακ Νταγ Ματέν. Βιολί που κρατιέται κατακόρυφα σαν λύρα, ούτι και κεμανές με όργανο συνοδείας το ντέφι. Σπανιότερα χρησιμοποιούσαν ζουρνά με νταούλι.
• Αρματσούκ ή Ελματσούκ
  Χορευόταν από Ποντίους των περιοχών Καυκάσου και Σεβάστειας. Όργανο η λύρα.
• Αρμενίτ’σας
  Χορός από την Γαλίανα της τραπεζούντας.
• Αρχουλαμάς
  Ο χορός Λάχανα όπως χορευόταν στην Πάφρα με μουσικό όργανο το ζουρνά.
• Ατσαπάτ Γυναικείο
  Χορός από την Μαζερά όπου χορευόταν μόνο από γυναίκες.
• Ατσαπάτ’ (Πλάτανα)
  Τα Πλάτανα είναι πρωτεύουσα της επαρχείας Akcapat δυτικά της Τραπεζούντας. Παίζεται με όλα τα μουσικά όργανα.
• Γέμουρα
  Χορευόταν στην περιοχή Κακάτσης, με τη μορφή Τρυγόνας. Κυρίαρχο μουσικό όργανο η λύρα και λιγότερο ο ζουρνάς ή το αγγείο.
• Γερανός ή Σαρί Γουζ
  Χορός από την Ίμερα. Είναι μία μορφή του Σαρί κουζ όπως χορευόταν στην περιοχή αυτή.
• Γετίερε
  Χορός της περιοχής Αργυρούπολης Πόντου (Κιουμούς Χανέ). Παίζεται με λύρα.
• Γιουβαρλαντούμ
  Χορός του Ακ Νταγ Ματέν. Η μουσική παίζεται με βιολί και ούτι και συνοδεύεται από τραγούδι στα τούρκικα
• Διπάτ’ (Δύο Πατήματα)
  Είναι χορός που μαζί με το τικ’ χορεύεται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο.
• Διπλόν
  Χορός από την Γαλίανα της τραπεζούντας.
• Εκατήβα’ς σα Παξέδες
  Χορός της Τραπεζούντας. Χορεύεται σε κλειστό κύκλο και είναι μεικτός. Κυρίαρχο όργανο η λύρα χωρίς να αποκλείονται τ’άλλα όργανα.
• Εμπρ’ Οπίς’ ή Φούλουρ – Φούλουρ
  Ονομασία του χορού στο Στάμαν Τραπεζούντας ή κερασουντέικον ή Λάχανα ή Ομάλ Κερασούντας, ονομασίες του χορού που δόθηκαν στην Ελλάδα. Χορεύεται σε κλειστό κύκλο και είναι μεικτός.
• Έταιρε ή εταιρέ
  Χορός της Τραπεζούντας. Κυρίαρχο όργανο ή λύρα.
• Θανατί’ Λάγγεμαν
  Χορός αφιερωμένος στις κοπέλες του χωριού Ασάρ της Μπάφρας που πέσανε από το κάστρο Κιτ Καλεσί το 1670 στα βράχια για να μην παραδοθούν στους Τούρκους. Ζουρνάς με νταούλι και λύρα.
• Θήμιγμα (ν)
  Τελετουργικός γαμήλιος χορός, όπου προίσταται ο ιερέας που τέλεσε τον γάμο. Τα κείμενα του τραγουδιού είναι σε λόγια γλώσσα και όχι σε τοπική διάλεκτο.
• Καβαζίτας 
  Χορός της Κερασούντας ( Γουρούχ ). Μιάζει με το Γιουβαρλαντούμ, έχει διαφορετική μουσική και ύφος και συνοδεύεται από τραγούδι. Τα πιο συνηθισμένα όργανα ήταν η λύρα, ο ζουρνάς και το νταούλι.Χορεύεται σε κλειστό κύκλο και είναι μεικτός.
• Καλόν Κορίτσ’
  Χορός της Ματσούκας.
• Καρσιλαμάς
  Αντικριστός ζευγαρωτός χορός.Χορευόταν και στις γαμήλιες πομπές, όπου έχανε το στοιχείο “ζευγαρωτός“. Χρησιμοποιούνται όλα τα μουσικά όργανα.
• Κελ κιτ (έλα και φύγε)
  Κωμόπολη στα όρια της Σεβάστειας και Νικόπολης. Κυρίαρχα όργανα η λύρα, ο ζουρνάς και το νταούλι.
• Κόνιαλι
  Χορευόταν σχεδόν σε όλο τον Πόντο και ιδιαίτερα στην περιοχή της Νικόπολης.( Είναι μια μορφή Καρσιλαμά. Η διαφορά μεταξύ των καρσιλαμάδων βρίσκεται στην ταχύτητα και το ύφος ).
• Κοριτσί χορόν
  Χορός αφιερωμένος στις κοπέλες του χωριού Ασάρ της Μπαφρας που πέσανε από το κάστρο Κιτ Καλεσί το 1670 στα βράχια για να μην παραδοθούν στους Τούρκους. Ζουρνάς με νταούλι και λύρα.
• Κόρη κοπέλα
  Χορός από την Γαλίανα της τραπεζούντας.
• Κοτσ’
  Παμποντιακός χορός. Έχει μόνο μία χαρακτηριστική μουσική και παίζεται με όλα τα όργανα, χωρίς τραγούδι.
• Κοτσαγκέλ’
  Ο τελευταίος χορός του γάμου, ξημέρωμα Δευτέρας. Εκτελείται από όλα τα μουσικά όργανα.
• Κοτσάκιν
  Αντικριστός ζευγαρωτός χορός της περιοχής Νικόπολης. Κυρίαρχα όργανα ο ζουρνάς με το νταούλι και η λύρα.
• Κότσαρι
  Μεικτός χορός με προέλευση από το Καρς, όπου παιζόταν με κλαρίνο. Σήμερα παίζεται από όλα τα μουσικά όργανα.
• Κοτσιχτόν ομαλ’
  Χορευόταν με μικρές παραλλαγές σε όλες σχεδόν τις περιοχές του Πόντου.
• Κουνιχτόν
  Ονομασία του χορού στη Νικόπολη (Αξίκιοΐ) από το έντονο τρέμουλο σε όλο το σώμα. Λύρα ή ζουρνά και νταούλι τα όργανα που συνοδεύουν.
• Κούσερα
  Χωριό της Ματσούκας κοντά στη μονή Ιωάννη του Βαζελώνα. Παίζεται με όλα τα μουσικά όργανα.
• Κωνσταντίν Σαββας
  Χορός από την περιοχή της Πάφρας.
• Λαφρίγκον ή Λαφράγκα
  Είναι μια μορφή μονού Κότσαρι που το συναντάμε να το χορεύουν στην Αλματά του Καζακστάν πόντιοι με καταγωγή από την Σαμψούντα. Παίζεται με όλα τα μουσικά όργανα.
• Λέτσι
  Χορός της περιοχής Καρς, όπου παιζόταν με όλα τα μουσικά όργανα και με κλαρίνο.
• Λετσίνα
  Σημαίνει γερακίνα. Είναι χορός του Καρς και παίζεται από όλα τα μουσικά όργανα και από κλαρίνο.
• Μαντήλια
  Ζευγαρωτός χορός της περιοχής Κιουμούς’ Ματέν. Τα συνηθισμένα όργανα ήταν το βιολί, το ούτι και η λύρα.
• Μαρς
  Σκοπός του γάμου της περοχής Καρς.
• Μαύρον πεγάδ’ (Καρά Πουνάρ)
  Χωριό της Μπάφρας που οι Τούρκοι το έκαψαν πολλές φορές.
• Μαχαίρια
  Είναι ελεύθερος χορός που η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων.
• Μαχμόρ’
  Χορός της περιοχής Νικόπολης για τον οποίο δυστυχώς δεν έχουμε στοιχεία.
• Μηλίτσα
• Μητερίτσα
  Χορός (καντρίλιες) των παράλιων πόλεων και των σαλονιών της Τραπεζούντας, φερμένος από την Ευρώπη και με στίχο στην νεοελληνική γλώσσα.
• Μονόν Χορόν (Τέκ Καΐτέ)
  Χορός που χορεύτηκε στα βουνά της Μπάφρας από τους αντάρτες. Σαν όργανα χρησιμοποιούσαν το ζουρνά με το νταούλι ή λύρα.
• Μουζενίτ’κτον
  Η Μούζενα είναι χωριό της Αργυρούπολης του Πόντου, από όπου πήρε την ονομασία του. Παίζεται περισσότερο με λύρα.
• Μωμο(γ)έρια (τα)
  Μωμόγερος: Σύνθετη λέξη από το Μώμος και γέρος. Ο Μώμος ήταν αρχαίος Θεός, γιος του ύπνου και της νύχτας, προσωποποίηση της κοροϊδίας και της αποδοκιμασίας. Ουσιαστικά πρόκειται για θεατρική παράσταση (λαϊκό δρώμενο) που γινόταν κατά την διάρκεια του Δωδεκαημέρου παραμονή Χριστουγέννων έως τα Φώτα.
• Ντολμέ ή Τσολμέ
  Χορός της περιοχής του Όφη που βρίσκεται ανατολικά της Τραπεζούντας.
• Ομάλ’ Απλόν ή Ομάλ Μονόν
  Ομάλ σημαίνει ομαλό, ίσιο. Είναι απλός, αργός χορός παίζεται από όλα τα μουσικά όργανα.
• Ομάλ’ Δπλόν
  Χορός του Κιουμούς Ματέν με μουσικά όργανα το βιολί (αντικατέστησε τον Κεμανέ), το ούτι ή τη λύρα.
• Ομάλ’ (Καρς)
  Χορός της περιοχής Καρς. Παίζεται με όλα τα μουσικά όργανα και κλαρίνο.
• Ομάλι(ν) ή Τζανί μ’ Αμάν’
  Χορός από την περιοχή της Νικόπολης ( Γαράσαρη ). Παίζεται περισσότερο από λύρα και ζουρνά και συνοδεύεται από τραγούδι.
• Ούτσαΐ ή Ούτσ Αλτί
  Χορός από τα Πάλτσανα της Νικόπολης. Τα μουσικά όργανα που συνοδεύουν το χορό είναι η λύρα ή ο ζουρνάς με το νταούλι.
• Πατούλα
  Ονομασία του στο Δυτικό Πόντο. Είναι εύθυμος χορός. Παίζεται με όλα τα μουσικά όργανα.
• Παπόρ
  Χορός της Τραπεζούντας.
• Σαμψόν
  Χορεύεται από οφλήδες του νομού Πιερίας. Παίζεται με όλα τα μουσικά όργανα.
• Σαρί Κουζ’
  Είναι χορός που τον συναντάμε σε χορευτικές παραλλαγές σε πολλές περιοχές του Πόντου. Στην περιοχή του Καρς το συναντάμε σε δύο μορφές, όπου παίζεται και με κλαρίνο χωρίς τραγούδι.
• Σαρί κουζ Αργυρούπολης 
  Ο χορός όπως χορευόταν στην Αργυρούπολη με διαφορετική μουσική.
• Σαρί Κουζ Λαγγευτόν ( Ατλαμασί )
  Χορός από την Πάφρα του Πόντου, με διαφορετική μουσική. Μεικτός χορός.
• Σαρί Κουζ’ Παλαΐας
  Χορός από την Παλαΐα του Καρς. Έχει διαφορετική χορευτική μορφή. Είναι ο μόνος χορός που πηγαίνει με την πλάτη προς τα πίσω. Χορεύεται στο προάστιο Παλαΐα της Αλεξανδρούπολης όπου ζουν Πόντιοι με καταγωγή από την Παλαΐα του Καρς.
• Σαρί Kουζ’ Μπάφρας
  Εδώ συναντάμε το χορό με τελείος διαφορετική μουσική και βήμα. Η μουσική παίζεται με ζουρνά και νταούλι ή λύρα.
• Σαρί κουζ Τραπεζούντας
  Ο χορός όπως χορευόταν στην Τραπεζούντα.
• Σαρί κουζ Χερίανας
  Ο χορός όπως χορευόταν στην Χερίανα με διαφορετικό κούνημα των χεριών.
• Σερανίτσα
  Η προέλευση του χορού είναι από την περιοχή Χερίανα της Αργυρούπολης. Χορεύετε σε μικρές παραλλαγές όσον αφορά τα χέρια, με μια συγκεκριμένη μουσική χωρίς τραγούδι και παίζεται από όλα τα μουσικά όργανα.
• Σέρρα ή ο Σέρραν Χορόν ή Πυρρίχιος
  Ο ωραιότερος και γνωστότερος χορός του Πόντου. Έχει πάρει την ονομασία του από τον ποταμό Σέρρα, δυτικά της Τραπεζούντας. Η μορφή του χορού στον Πόντο ήταν σε κλειστό κύκλο και η μουσική παιζόταν από όλα τα μουσικά όργανα, με προτίμηση στους ανοιχτούς χώρους στο ζουρνά ή το αγγείο με όργανο συνοδείας το νταούλι.
• Στενά Δρόμια (Ταρατσού Σοκακλάρ)
  Οι Μπαφραίοι για να αποφύγουν τη σύλληψή τους από τους Τούρκους, αναγκάζονταν να κινούνται με προφυλάξεις. Τις κινήσεις αυτές μετέτρεψαν σε χορό. Όργανα ο ζουρνάςμε το νταούλι ή λύρα.
• Τάμσαρα (Νικόπολης)
  Χορός από τη Νικόπολη, σε μουσική παραλλαγή της Πιπιλομμάταινας. Κυρίαρχα όργανα η λύρα και ο ζουρνάς με το νταούλι.
• Τάμσαρα
  Ο χορός αυτός έχει σαν βάση το Διπάτ’, παίζεται με όλα τα μουσικά όργανα.
• Τ’από κάθεν κι αν
  Χορός από την περιοχή της Ματσούκας.
• Τεμ Τεμιράτα
  Χορός της περιοχής Όφεως. Περισσότερα στοιχεία δυστυχώς δεν έχουμε.
• Τερς
  Χορός της περιοχής Ακ Νταγ Ματέν. Ο πρώτος και ο τελευταίος κρατάνε μαντήλι ενώ ο τελευταίος σέρνει το χορό, κάνοντας ανάποδο σπιράλ. Συνοδεύεται από βιολί ( αντικατέστησε τον κεμανέ ) και ούτι, καμιά φορά και ντέφι, ή από ζουρνά και νταούλι.
• Τιβ – Τιβ – Τιβ – Τάνα
  Χορός στην Τραπεζούντα. Παραλλαγή του χορού Πιπιλομμάταινα.
• Τικ’ Αργόν (Ακ Νταγ Ματέν - Μπάφρα)
• Τικ’ (Διπλόν)
  Τικ σημαίνει ίσιο, κατακόρυφο. Χορός που συναντάμε σε όλο τον Πόντο με 10 βήματα και παίζεται από όλα τα μουσικά όργανα του Πόντου. Λύρα, αγγείον, γαβάλ, ζουρνά, νταούλι, κλαρίνο, κεμανέ, βιολί και ούτι.
• Τίκι(ν)
  Χορός από την Νικόπολη. Έχει τα ίδια βήματα με το Τικ’ λαγγευτόν, αλλά διφορετικό ύφος. Συνοδεύεται από όλα τα μουσικά όργανα και με τραγούδι.
• Τικ’ Λαγγευτόν
  Τα βήματα του χορού είναι τα ίδια με του Τικ’ Διπλόν, με μόνη διαφορά ότι χορεύονται πιο πηδηκτά.
• Τικ’ (Μονόν)
  Χορός που χορεύεται στη Τραπεζούντα.
• Τικ’ Μονόν Κοφτόν
  Χορός από την Ίμερα του Πόντου.
• Τικ Τόγιας ή Μοσκώφ
  Χορεύεται στην περιοχή της Τόνγιας. Η μουσική του παίζεται με όλα τα μουσικά όργανα του Ανατολικού Πόντου και συνοδεύεται από τραγούδι.
• Τικ’ Τρομαχτόν
  Η μορφή αυτή του Τικ’ χορεύεται σε όλο σχεδόν τον Πόντο αλλού σαν αυτόνομος χορός και αλλού πρασαρμοσμένος στον χορό Σέρρα.
• Τιζ
  Χορός στην περιοχή του Ακ νταγ Ματέν. Χορεύεται κυκλικά και ο πρώτος κρατάει μαντήλι. Σαν μουσικά όργανα χρησιμοποιούνται το βιολί και το ούτι, ο ζουρνάς και το νταούλι.
• Τίταρα (Αργυρούπολης) ή Τετέ Αγάτς.
  Προέρχεται από την Αργυρούπολη. Είναι χορός με βάση το Διπάτ’. Παίζεται με όλα τα μουσικά όργανα.
• Τίταρα (Καρς)
  Ίσως να προέρχεται από την Αρμενία.
• Τσαραχότ
  Χορός από την περιοχή Ακ νταγ Ματέν. Τα μουσικά όργανα είναι το βιολί ( που παίζεται κατακόρυφα όπως η λύρα και αντικατέστησε τον κεμανέ ) με το ούτι. Ο πρώτος κρατάει μαντήλι. Χορεύεται κυκλικά και είναι μεικτός.
• Τσοκμέ ή Σαρί Κουζ μαντηλί
  Χορός της περιοχής Κάρς. Ο πρώτος και ο τελευταίος κρατάνε μαντήλι. Η μουσική του παίζεται και με κλαρίνο και είναι έντονα επηρεασμένη από την περιοχή. Χορεύεται σε κλειστό κύκλο και είναι μεικτός.
• Τούρι
  Χορός της περιοχής Καρς. Η μουσική παίζεται και με κλαρίνο.
• Τρία τη Κότσαρι
  Χορός της περιοχής Καρς.
• Τριπάτ’ (Ματσούκας) ή Σαρί Γους (Ίμερα)
• Τρυγόνα
  Χορευόταν με παραλλαγές σε όλο σχεδόν τον Πόντο. Τρυγόνα είναι η θηλική ονομασία του τρυγονιού.
• Τρυγόνα (Καρς – Γουρούχ)
• Τσίπουλ – Τσίπουλ
  Χορός από την περιοχή του Ακ Νταγ Ματέν.
• Τσουρτούγουζους
  Η λέξη σημαίνει στα τουρκικά πλάτη κοπέλας. (Χ. Σαμουηλίδης). Χορός από το Κιουμούς Ματέν. Παίζεται με βιολί, που κρατιέται κατακόρυφα και με ούτι ή λύρα.
• Τυρφών ή Τρύφωνας
  Χορός της Μπάφρας. Είναι παραλλαγή της τρυγόνας με διαφορετική μουσική και έντονα πηδηκτά βήματα. Όργανα ο ζουρνάς με το νταούλι και η λύρα.
• Φόνα
  Χορός από την Αργυρούπολη. Σαν όργανο χρησιμοποιείται περισσότερο η λύρα. Χορεύεται σε κλειστό κύκλο και είναι μεικτός.
• Χάλα χάλα
  Χορός της περιφέριας Κακάτσης (Αργυρούπολη).
• Χαλάι
  Χορός του Ακ Νταγ Ματέν.
• Χυτόν
  Από το επίθετο χυτός που σημαίνει ο καλά σχημετοποιημένος. Χορός από τα Ίμερα. Η εκτέλεση της μουσικής γίνεται από όλα τα μουσικά όργανα.

Η Στέλιος Καζαντζίδης

(* 19 Αλωναρί 1931 — † 14 Σταυρί 2001)

έτον Έλλενας τραγουδοποιός.